Πριν από λίγα χρόνια όταν η Ελλάδα δεχόταν μια διμέτωπη εισβολή παράνομων μεταναστών από τον Έβρο και το Αιγαίο με επίκεντρο των μεταναστευτικών ροών την Μυτιλήνη πιστεύαμε ότι βλέπαμε την κορύφωση ενός γεγονότος πουν απειλούσε ανοικτά την κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας. Τα όσα συμβαίνουν όμως τον τελευταίο καιρό στην Κρήτη έρχονται να μας θυμίσουν ότι όχι μόνο δεν τελειώσαμε με αυτές τις απειλές , αλλά πλέον το μεταναστευτικό που εργαλειοποιείται με πολλούς τρόπους από την Άγκυρα , με σύμμαχο αυτή τη φορά τη Λιβύη, αποτελεί μια διαρκή απειλή , μια υβριδική θα λέγαμε απειλή για την Ελλάδα.
Ad - Διαφήμιση
Με καλά μελετημένες διπλωματικές κινήσεις η Τουρκία εδώ και καιρό έχει θέσει σε εφαρμογή ένα σχέδιο που με κυκλωτικές κινήσεις καθιστά την ευάλωτη, ως προς την προστασία των θαλάσσιων συνόρων χώρα μας εύκολο στόχο, ο οποίος γίνεται ακόμα πιο εύκολος από τις λανθασμένες πολιτικές που εφαρμόστηκαν στην εξωτερική μας πολιτική τα τελευταία χρόνια. Η ευθυγράμμιση των δύο κυβερνήσεων της Δυτικής και της Ανατολικής Λιβύης στο ζήτημα του παράνομου Τουρκο-Λιβυκού Συμφώνου, μετατρέπει τον ηγέτη της Ανατολικής Λιβύης Στρατάρχη Χαφτάρ σε όργανο της αναθεωρητικής Τουρκίας.
Μέσα σε αυτό το κλίμα η Ελλάδα τρέχει πάλι να προλάβει τις εξελίξεις που φαίνεται όμως ότι έχουν τεθεί σε έναν γρήγορο ρυθμό με τις υποδείξεις της Άγκυρας. Τα μέτρα αμφιβόλου αποτελεσματικότητας για την τρίμηνη αναστολή ασύλου, που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, δεν μπορούν να μας καθησυχάσουν.
Το Κίνημά μας προτείνει ως άμεσο μέτρο την απαγόρευση της δράσης Μ.Κ.Ο. σε όλη την Κρήτη, προκειμένου να περιορίσουμε την δραστηριοποίηση δουλεμπόρων που μέσω διασυνδέσεων με ορισμένες Μ.Κ.Ο. προωθούν τους λαθρομετανάστες στη χώρα μας.
Η Ελλάδα δεμένη στο άρμα μιας ευρωπαϊκής κατευναστικής πολιτικής και σε αυτά τα θέματα παραμένει θεατής , χωρίς να μπορεί να αναλάβει πραγματική επιχειρησιακή δράση απέναντι στο φαινόμενο αυτό. Την ίδια στιγμή τα κόμματα της Αριστεράς παραδομένα στον δογματισμό περί «ανοικτών συνόρων» κάνουν ότι δεν βλέπουν την απειλή που χτυπάει την πόρτα μας, αδιαφορώντας για τα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα και την πληθυσμιακή αλλοίωση που δημιουργεί η λαθρομετανάστευση στη χώρα μας.
Αν θέλουμε όμως να τονίσουμε κάποια πράγματα που διαμορφώνουν την νομική βάση πάνω στην οποία «πατάνε» όλες αυτές οι απειλές που δέχεται η χώρα μας θα επισημαίναμε ότι η Σύμβαση της Γενεύης του 1951, ένα θεσμικό κατάλοιπο του μεταπολεμικού ανθρωπισμού δεσμεύει τη χώρα, ακόμη κι αν η ίδια η πραγματικότητα την έχει ξεπεράσει κατά δεκαετίες. Ο κίνδυνος όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για ολόκληρη την Ευρώπη είναι πλέον σαφέστατος.
Αν δεν υπάρξει αναθεώρηση της Σύμβασης της Γενεύης του 1951, με διαχωρισμό μεταξύ πραγματικών διωκόμενων και των οργανωμένων μετακινούμενων πληθυσμών από δουλεμπόρους, η επόμενη φάση δεν θα αφορά νομικά κείμενα. Θα αφορά εσωτερική αστάθεια, κοινωνική σύγκρουση και δημοκρατικό εκφυλισμό σε όλη την ΕΕ.
Η θεσμοθέτηση από την ΕΕ της μαζικής απέλασης των οργανωμένων μετακινούμενων πληθυσμών από δουλεμπόρους, είναι μονόδρομος.
Σε ότι αφορά το πώς θα αντιμετωπίσουμε την διπλωματική κατάσταση με την Λιβύη, στη ΝΙΚΗ θεωρούμε βέβαιο ότι πλέον μπήκαμε στα θολά νερά της διπλωματίας και πλέον η Ελλάδα τα επόμενα χρόνια θα έχει να αντιμετωπίσει τις Τουρκικές βάσεις που θα δημιουργηθούν στην Λιβύη και ταυτόχρονα τις συνεχείς απειλές για έρευνες Νοτίως της Κρήτης. Μια περιοχή και μια χώρα με την οποία παραδοσιακά δεν είχαμε δύσκολες σχέσεις μετατρέπεται μέσα από την αδυναμία μας να διαβάσουμε τις εξελίξεις σε Δούρειο Ίππο Τουρκικών συμφερόντων.
Στη ΝΙΚΗ θεωρούμε ότι θα πρέπει να ληφθούν άμεσα πρωτοβουλίες ώστε η Ελλάδα όχι με χλιαρό γραφειοκρατικό τρόπο , αλλά με ευθύτητα και αποφασιστικότητα θα πρέπει να θέσει το θέμα στις Βρυξέλλες. Εφ΄ όσον τα ελληνικά σύνορα είναι και ευρωπαϊκά θα πρέπει και η Ευρώπη να κινηθεί διπλωματικά εναντίον των πραγματικών υπευθύνων αυτής της κρίσης. Όμως μη γελιόμαστε δεν θα συμβεί αυτό, γιατί πολύ απλά η ΕΕ έχει αποφασίσει την πολιτική των ίσων αποστάσεων. Η απόφασή της να εντάξει την Τουρκία στο αμυντικό πρόγραμμα μαμούθ της Ευρώπης δείχνει ότι οι σύμμαχοί μας μπορούν μια χαρά να είναι και με τον αστυφύλακα και με τον χωροφύλακα.
