Χαρά Καφαντάρη στη συγκέντρωση στην ΕΥΔΑΠ Ιλίου

Τμήμα ομιλίας της Χαράς Καφαντάρη για την ιδιωτικοποίηση νερών στην ΕΥΔΑΠ ΙΛΙΟΥ στη συγκέντρωση στις 20/3/2023

….στο εν λόγω πολυνομοσχέδιο, είναι η επιχειρούμενη δια της πλαγίας ιδιωτικοποίησης του νερού.

Όταν μιλάμε για ιδιωτικοποίηση του νερού, πρέπει να πω, κύριε Υπουργέ, όσες φορές και να αναφέρατε στην τοποθέτησή σας πριν, «δεν ιδιωτικοποιούμε το νερό».

Πόσες φορές το είπατε;

Η πρακτική η οποία ακολουθήθηκε όλα αυτά τα χρόνια από την Κυβέρνηση του κυρίου Μητσοτάκη, δείχνουν ακριβώς το αντίθετο. Οι αποφάσεις του ΣτΕ, υπάρχουν, για την ΕΥΔΑΠ και για την ΕΥΑΘ.

Εσείς, όμως, επιτρέψτε μου και μόνο με τη ρύθμιση η οποία υπάρχει σε αυτό το πολυνομοσχέδιο, δηλαδή, τη δημιουργία αυτής της Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων Ενέργειας και Υδάτων, πραγματικά αποδεικνύει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που μόλις είπατε.

Στην αγορά, λοιπόν και το νερό και μάλιστα κατά τα πρότυπα της ΡΑΕ, που αν θέλετε, η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, δεν νομίζω ό,τι βοήθησε ιδιαίτερα -να μην πω κάτι παραπάνω- μέσα στην ενεργειακή κρίση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια, γιατί πάντα όταν κάτι εναποτίθενται στην αγορά και μόνο, δεν εξυπηρετεί το κοινωνικό σύνολο.

Την ίδια στιγμή, κύριε Υπουργέ και όσοι μας ακούν σε παγκόσμιο επίπεδο, η παγκόσμια κοινότητα υπό τον ΟΗΕ προχωρεί σε δράσεις προστασίας του φυσικού αυτού πόρου, δηλαδή, του νερού και λόγω των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής που επιδρά αρνητικά στην ποιότητα και στην ποσότητα, τη στιγμή που κατευθύνεται στη σύναψη μιας νέας παγκόσμιας Συμφωνίας ειδικά για το νερό στα πρότυπα του Συμφώνου των Παρισίων για την κλιματική αλλαγή, εσείς έρχεστε με την εν λόγω ρύθμιση να αμφισβητηθεί στην πράξη το δημόσιο κοινωνικό αγαθό – το θεμελιώδες αυτό ανθρώπινο δικαίωμα.

Σημειώνω ότι 22 και 23 Μαρτίου στον ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, θα γίνει σύσκεψη κορυφής για αυτό το ζήτημα, το κορυφαίο θέμα του νερού.

Έρχομαι τώρα πιο συγκεκριμένα για το σχέδιο νόμου, που είναι σε τρία – τέσσερα μέρη.

Υπάρχει πολύ έντονο το κομμάτι των φωτογραφικών διατάξεων για το φυσικό περιβάλλον, για τα δασικά οικοσυστήματα και υποβαθμίζεται ο χωροταξικός σχεδιασμός, είναι ένα σοβαρό ζήτημα και ζητήματα που αφορούν την ενέργεια και ειδικότερα τις ενεργειακές κοινότητες.

Εγώ, όμως, θα ήθελα να σταθώ σήμερα, σε δύο ζητήματα.

Πρώτον, σε ότι αφορά το θέμα του νερού, βάζω κάποια θέματα που θεωρώ ότι είναι σημαντικά σχετικά με το πολυνομοσχέδιο και για τις ενεργειακές κοινότητες.

Σχετικά, λοιπόν, με το ζήτημα αυτό και με τη δημιουργία της εν λόγω ρυθμιστικής Αρχής, δημιουργείται μια σύγχυση αρμοδιοτήτων, αναιρείται η βασική Αρχή της Οδηγίας 60 του 2000 για την ύπαρξη μιας ελεγχόμενης από το κράτος κεντρικής υπηρεσίας που θα εποπτεύει όλες τις δραστηριότητες σχετικά με τα νερά, τη χρήση και την ποιότητά του, δηλαδή, τη συνολική διαχείριση υδάτινων πόρων.

Μιλήσατε ότι υπάρχουν κάποιες αδυναμίες, κάποια κενά νομικά κλπ..

Εκτιμούμε, όπως εκτιμούν και οι αντίστοιχοι Σύλλογοι των Γεωλόγων του Δημοσίου, οι Σύλλογοι Ιδιωτών Γεωλόγων, οι ερευνητές και λοιπά, ότι δεν υφίσταται ουσιαστικό κενό στη νομοθεσία, καθώς το ισχύον θεσμικό πλαίσιο υλοποίησης πολιτικής διαχείρισης υπηρεσιών που βασίστηκε στην εν λόγω Οδηγία 60, ουσιαστικά, είναι ένα από τα κύρια εργαλεία που εισάγεται από αυτή την Οδηγία, η ανάκτηση του κόστους υπηρεσιών ύδατος, ορίζοντας συνιστώσες του, όχι μόνο το οικονομικό κόστος, αλλά το περιβαλλοντικό και το κόστος πόρου.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφερθώ σε κάτι που είπε πάλι ο Υπουργός, για τα Σχέδια Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών της χώρας. Η πρώτη αναθεώρηση που έγινε το Δεκέμβριο του 2017, αφενός ολοκληρώθηκε η οικονομική ανάλυση χρήσεων υδάτων σε επίπεδο λεκάνης απορροής ποταμού, προσδιόρισε περιβαλλοντικό κόστος και κόστος πόρου, τώρα χρήζει καινούργιας αναθεώρησης.

Πάλι θα ήθελα να πω κάτι, ότι η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ως όφειλε, δεν είχε υλοποιήσει την περίοδο 2012 – 2015 τα Σχέδια Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας, που έγιναν για πρώτη φορά στην περίοδο 2015 με 2019 επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Με αυτό το σχέδιο νόμου προσπαθούν να αντιμετωπιστούν, υποτίθεται, ορισμένα προβλήματα. Αυτό, όμως, το οποίο φαίνεται κυρίως, είναι ότι υπάρχει μια αλληλοεπικάλυψη αρμοδιοτήτων και τελικά, ποιες είναι οι αρμοδιότητες των Διευθύνσεων Υδάτων και του ΥΠΕΝ και ποιες αυτής της νέας Ρυθμιστικής Αρχής που σχεδιάζεται και στο εν λόγω πολυνομοσχέδιο εισάγεται και όχι μόνο στην τιμολόγηση των υπηρεσιών ύδατος, αλλά και σε αρμοδιότητες εφαρμογής προγραμμάτων μέτρων των Σχεδίων Διαχείρισης των Λεκανών Απορροής κλπ..

Θεωρούμε, λοιπόν, ότι πρέπει να το ξαναδείτε. Πρέπει να γίνει ουσιαστική διαβούλευση στο εν λόγω θέμα, γιατί πραγματικά έρχεται αντίθετο στη διεθνή πρακτική, πρώτα από όλα και τη διεθνή τάση, όπως προανέφερα πριν και βέβαια και στις ανάγκες της κοινωνίας, η οποία αρκετά έχει ταλαιπωρηθεί και με το κομμάτι της ενέργειας και με τον ρόλο των λεγόμενων ανεξάρτητων αρχών….