Αποσπάσματα συνέντευξης Τύπου του Προέδρου της Ν.Δ. κ. Κυριάκου Μητσοτάκη στο πλαίσιο της 83ης ΔΕΘ
Ad - Διαφήμιση
ΝΙΚΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ (ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ): Καλημέρα σας, κύριε Πρόεδρε, και καλώς ορίσατε. Στις 21 Αυγούστου η χώρα βγήκε από τα μνημόνια, όπως τουλάχιστον υποστηρίζουν τόσο η Κυβέρνηση όσο και οι εταίροι μας. Εσείς χθες – το είπατε και στην ομιλία σας – χτυπήσατε το δικό σας καμπανάκι, λέγοντας ότι οι κίνδυνοι δεν έχουν περάσει, ότι όσο δεν δανειζόμαστε από τις αγορές η θέση της Ελλάδας παραμένει επισφαλής, και κάνατε λόγο και για ένα τέταρτο μνημόνιο, που δένει τη χώρα – κατά κάποιο τρόπο – χειροπόδαρα. Σας θυμίζω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, το 2014, είχε ασκήσει μία παρόμοια κριτική στην κυβέρνηση και δεν παραδεχόταν ότι οδεύουμε προς την έξοδο. Το ερώτημά μου έχει να κάνει με το μήπως θεωρείστε λίγο μεμψίμοιροι και λίγο όχι πολιτικά ορθοί καθώς δεν παραδέχεστε ότι έγιναν κάποια βήματα και επί της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί, -και κλείνω με αυτό- να παραθέσω και κάτι που είπατε χθες, τα λόγια της χθεσινής σας ομιλίας, ότι η σημερινή Ελλάδα δεν καλεί σε αντιπαραθέσεις για το παρελθόν αλλά συμπορεύσεις για το μέλλον.
Και από αυτό εδώ το βήμα, ο κύριος Τσίπρας είπε ότι περίπου δεν τον νοιάζει η πρόσβαση στις αγορές για τα επόμενα δύο χρόνια. Αυτό είναι τεράστιο σφάλμα. Και δεσμεύομαι ότι, εφόσον με εμπιστευτεί ο ελληνικός λαός, πρώτη μου προτεραιότητα θα είναι η σταδιακή αποκλιμάκωση του κόστους δανεισμού και θα κάνω ό,τι χρειάζεται για να γίνει αυτό πράξη. Διότι αν αυτό δεν γίνει, καταλαβαίνετε ότι, όταν τελειώσει το μαξιλάρι του αποθέματος, η χώρα θα είναι απολύτως εκτεθειμένη στις ορέξεις των αγορών και αυτό δεν είναι κάτι το οποίο προτίθεμαι να επιτρέψω.
Από εκεί και πέρα, η Ελλάδα βγαίνει από την ολοκλήρωση του τρίτου προγράμματος με πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά από ό,τι έγινε για τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες: με αυστηρά πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5%, με προψηφισμένα μέτρα για τις συντάξεις και για τη μείωση του αφορολόγητου και με ένα αυστηρό καθεστώς επιτροπείας. Αυτό ονομάζουμε τέταρτο μνημόνιο και ανταποκρίνεται πλήρως στην πραγματικότητα.
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΤΖΙΟΒΑΡΑΣ (ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ): Καλησπέρα, κ. Πρόεδρε. Τα περισσότερα από τα μέτρα που ανακοινώσατε χθες, κυρίως τα οικονομικά, οι παραγωγικοί φορείς, αλλά και οι πολίτες τα άκουσαν και την προηγούμενη εβδομάδα από τα χείλη του Πρωθυπουργού, του κ. Αλέξη Τσίπρα. Μάλιστα ο κ. Τσίπρας είπε, στη δική του ομιλία, ότι τα περισσότερα από αυτά τα μέτρα -αναφέρομαι στη μείωση του ΕΝΦΙΑ, στην κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος και σε μία άλλη σειρά μέτρα όπως οι λιγότερες εισφορές- θα τα προνομοθετήσει για να ισχύουν για όλη την τετραετία. Θέλω καταρχάς να σας ρωτήσω: εσείς θα τα ψηφίσετε αυτά τα μέτρα εφ’ όσον τα φέρει σε αυτή τη Βουλή ο κ. Τσίπρας και θα δεσμεύει την επόμενη 4ετή θητεία της όποιας Κυβέρνησης; Και το δεύτερον και μάλλον ουσιαστικότερο είναι: αν έχετε τις ίδιες προτάσεις με τον κ. Τσίπρα, πώς θα πείσετε ένα πολίτη να μην επιλέξει εκείνον, αλλά να επιλέξει εσάς, αφού στο προσεχές διάστημα η χώρα θα βρίσκεται, όπως εσείς λέτε, σε μία αυστηρή μνημονιακή επιτροπεία.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Δεν έχω το ίδιο πρόγραμμα με τον κ. Τσίπρα. Εμείς έχουμε ένα συνολικό σχέδιο για την ανάταξη της οικονομίας, δίνοντας προτεραιότητα στην απελευθέρωση των υγιών δυνάμεων της ελληνικής επιχειρηματικότητας. Εμείς θέλουμε να μεγαλώσουμε την πίτα και να δημιουργήσουμε πλούτο για όλους. Ο κ. Τσίπρας αρκείται στο να μοιράζει φτώχεια μέσα από επιδόματα. Ο κ. Τσίπρας, εδώ και τριάμισι χρόνια, είναι συνεπής στην πολιτική του, κ. Τζιοβάρα. Τι εννοώ με αυτό; Υπερφορολογεί την παραγωγική Ελλάδα και ταυτόχρονα μεγαλώνει το κράτος. Εμείς παρουσιάζουμε στον ελληνικό λαό μια διαφορετική πολιτική πρόταση. Θέλουμε να μειώσουμε φόρους και εισφορές και θέλουμε να συμμαζέψουμε το κράτος. Ο κ. Τσίπρας, πράγματι, από αυτό το βήμα, μας είπε ότι θέλει τώρα και αυτός να μειώσει φόρους, αφού επί τριάμισι χρόνια διέλυσε τη μεσαία τάξη και κατέστρεψε την παραγωγική Ελλάδα. Δεν μας μίλησε, όμως, για το συμμάζεμα του κράτους. Μας είπε ότι το κράτος πρέπει να προσλαμβάνει με γρήγορους ρυθμούς δημόσιους υπαλλήλους. Έχει ο ίδιος ανεχθεί την εκτίναξη του αριθμού των συμβασιούχων. Και δεν άκουσα στην ομιλία του ούτε μία τοποθέτηση, ούτε ένα έστω υπονοούμενο ότι η ελληνική δημόσια διοίκηση μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα, με λιγότερα χρήματα. Άρα, υπάρχει μια ουσιαστική διαφορά στο σχέδιο το οποίο εμείς προτείνουμε στον ελληνικό λαό, σε σχέση με αυτά τα οποία προτείνει ο κύριος Τσίπρας. Και να σας πω και κάτι ακόμα: Θεωρώ ότι αυτό το οποίο παρουσίασα χθες είναι ένα συνολικό σχέδιο για την ανάταξη της χώρας. Δεν είναι απλά μία αποσπασματική καταγραφή κάποιων μέτρων, που μπορεί να ακούγονται ευχάριστα σε κάποιες κοινωνικές ομάδες. Γιατί το δικό μου σχέδιο για τη χώρα είναι πολύ πιο φιλόδοξο από το σχέδιο του κ. Τσίπρα. Εγώ δε δυσκολεύομαι να βάλω φιλόδοξους στόχους. Ανάπτυξη 4% και δημιουργία 700.000 νέων θέσεων απασχόλησης, την επόμενη πενταετία. Και εξηγώ και πως αυτό θα γίνει. Με τους ρυθμούς ανάπτυξης που έχει σήμερα η ελληνική οικονομία, κ. Τζιοβάρα, δεν πάμε πουθενά. Η Ελλάδα θα παραμένει εγκλωβισμένη σε έναν κύκλο στασιμότητας. Οι νέοι θα φεύγουν για το εξωτερικό και οι Έλληνες θα αισθάνονται ότι δεν έχουν καμία πραγματική ελπίδα προκοπής. Αυτός είναι ο φαύλος κύκλος, τον οποίο θέλω να σπάσω. Και πιστεύω ότι έχουμε καταθέσει ένα εμπεριστατωμένο σχέδιο, το οποίο θα το κάνουμε πράξη την επόμενη μέρα.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΑ ΠΕΛΩΝΗ (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ): Κύριε Πρόεδρε, καλησπέρα. Θέλω να μείνω στον ΕΝΦΙΑ. Έχετε μιλήσει για μείωση του ΕΝΦΙΑ. Χθές το βράδυ είπατε κάτι πάρα πολύ καινούργιο. Είπατε ότι στόχος σας είναι να μεταφερθεί η είσπραξή του στους δήμους, αν κατάλαβα καλά. Ποιο είναι το σκεπτικό πίσω από αυτή την πρόταση ή φιλοσοφία; Και πρακτικά πώς θα γίνεται; Δηλαδή, εσείς πιστεύετε ότι οι δήμοι πράγματι μπορούν να εισπράττουν τον ΕΝΦΙΑ; Και αν δεν μπορούν και, για παράδειγμα, υπάρχουν μαύρες τρύπες ή κάποιος δήμος χρεοκοπήσει τι θα γίνεται;
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Κυρία Πελώνη, πράγματι χθές ανακοίνωσα μια σημαντική μεταρρυθμιστική πρωτοβουλία. Είναι μια πρωτοβουλία λογοδοσίας, είναι μια πρωτοβουλία η οποία ενισχύει ουσιαστικά την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Τι λέμε να το εξηγήσω με απλά λόγια για να το καταλάβουν όλοι οι Έλληνες πολίτες, αλλά και τα στελέχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Λέμε ότι, μέχρι το 2021, η είσπραξη του ΕΝΦΙΑ, αλλά και το πόσο ψηλός ή χαμηλός θα είναι ο ΕΝΦΙΑ τελικά θα καθορίζεται από τους ίδιους τους δήμους. Ταυτόχρονα, βέβαια, θα περικοπούν και οι κεντρικοί πόροι οι οποίοι μεταφέρονται στους δήμους, οι οποίοι σήμερα είναι περίπου 2 δισ., όσα δηλαδή προσβλέπουμε ότι θα εισπράττουμε από τον ΕΝΦΙΑ. Εάν ένας δήμος ή ένας δήμαρχος θέλει να αυξήσει τον τοπικό φόρο στην ακίνητη περιουσία -διότι θέλει να παρέχει περισσότερες και καλύτερες υπηρεσίες στους πολίτες του- θα έχει τη δυνατότητα αυτό να το κάνει, αλλά θα λογοδοτεί στους πολίτες και για το φόρο που επιβάλλει και για τις παροχές τις οποίες προσφέρει. Σήμερα όλα αυτά χάνονται στο μεγάλο καλάθι του κρατικού προϋπολογισμού.
Έχω πει πολλές φορές ότι πιστεύω στην ενίσχυση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Θέλω επίσης να σας πω ότι σήμερα η Τοπική Αυτοδιοίκηση διαχειρίζεται στη χώρα μας περίπου το 1/3 των πόρων που διαχειρίζονται Τοπικές Αυτοδιοικήσεις στην Ευρώπη. Και αυτό πρέπει να αλλάξει. Αν μιλάμε, λοιπόν, πραγματικά για ένα επιτελικό κράτος το οποίο χαράσσει πολιτική και για μια Τοπική Αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού, που είναι κοντά στους πολίτες, τότε θα πρέπει να περάσουμε περισσότερες αρμοδιότητες, πόρους, αλλά και υποχρεώσεις στους δήμους. Υπάρχουν τρόποι να αντιμετωπιστούν υπαρκτά προβλήματα. Κάποιος σήμερα μπορεί να είναι αντικειμενικά πιο φτωχός. Να μην έχει, να μην μπορεί να εισπράξει αρκετό ΕΝΦΙΑ, να είναι λιγότερος ο ΕΝΦΙΑ που θα μπορούσε να εισπράξει από τους πόρους που παίρνει σήμερα από την κυβέρνηση. Έχουμε τη δυνατότητα να έχουμε εξαιρετικούς μηχανισμούς ώστε το σύστημα, στην πρώτη του εφαρμογή, να είναι δίκαιο. Για αυτό κιόλας ορίζω ότι θα χρειαστούμε μια διετή μεταβατική περίοδο ώστε το σύστημα αυτό να εφαρμοστεί για πρώτη φορά το 2021.
ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΚΟΣΕΛΟΓΛΟΥ (ALPHA): Κύριε Πρόεδρε, η μείωση του αφορολόγητου αποτελεί ψηφισμένο μέτρο για το 2020. Ψηφισμένο μέτρο είναι και η περικοπή των συντάξεων. Βέβαια η κυβέρνηση βρίσκεται σε μια συζήτηση με τους εταίρους. Θα ήθελα να σας ρωτήσω, πώς θα αντιμετωπίσετε αυτά τα μέτρα εάν κληθείτε να τα εφαρμόσετε ως κυβέρνηση; Και επειδή έχετε αναφερθεί στην κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου, αν στη δική σας πρόταση θα υπάρχουν και συνταξιούχοι δυο ταχυτήτων.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Η μείωση των συντάξεων πράγματι, κύριε Κοσελόγλου, είναι ψηφισμένο μέτρο. Είναι ψηφισμένο μέτρο από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Είναι μέτρο το οποίο ήταν αχρείαστο, κατά την άποψή μας, εξ ου και δεν το ψηφίσαμε. Είναι ένα μέτρο το οποίο δεν συμπεριλαμβάνεται στο τρίτο μνημόνιο. Είναι ένα μέτρο-τίμημα, επί της ουσίας, της αναξιοπιστίας του κ. Τσίπρα. Εμείς καταθέσαμε τροπολογία να πάρει η κυβέρνηση πίσω τη μείωση των συντάξεων. Την καταθέσαμε, όχι μόνο γιατί πιστεύουμε ότι αυτό είναι το σωστό, αλλά και για να εκθέσουμε αυτή την αφόρητη διγλωσσία η οποία εκπέμπεται από την κυβέρνηση, που κοροϊδεύει τους συνταξιούχους κατάμουτρα. Τη μια λέει ότι θα ακυρωθεί το μέτρο, την άλλη ότι δεν θα ακυρωθεί. Εμείς λοιπόν είμαστε πάρα πολύ ξεκάθαροι. Δεν το ψηφίσαμε το μέτρο και μακάρι το μέτρο αυτό να μην εφαρμοστεί. Και για το αφορολόγητο ισχύει το ίδιο, είναι ψηφισμένο μέτρο. Και για αυτό έρχομαι και λέω ότι είναι τόσο σημαντικό να μειώσουμε τον εισαγωγικό φορολογικό συντελεστή. Διότι -κάντε τους υπολογισμούς σας- τι σημαίνει σήμερα για έναν μισθωτό ή συνταξιούχο των 700 ευρώ, ο οποίος σήμερα δεν φορολογείται, να φορολογηθεί με εισαγωγικό φορολογικό συντελεστή 22% για πρώτη φορά μετά τη μείωση του αφορολόγητου. Λέμε λοιπόν ότι ο εισαγωγικός φορολογικός συντελεστής πρέπει να είναι 9% ακριβώς για να απαλύνουμε, με κάποιον τρόπο, τον πόνο από τη μείωση του αφορολόγητου. Από εκεί και πέρα, για τους συνταξιούχους και για τις συντάξεις φαντάζομαι θα δεχθώ και άλλες ερωτήσεις, θα μου δοθεί στην συνέχεια η δυνατότητα να αναπτύξω το σχέδιο μου, που είναι ένα σχέδιο, όχι απλά φιλόδοξο αλλά, κυρίως, θέλει να δώσει και να στείλει ένα μήνυμα στη νέα γενιά, στα νέα παιδιά, τα οποία σήμερα δεν έχουν κανένα απολύτως κίνητρο να μπουν στο ασφαλιστικό σύστημα διότι δεν πιστεύουν, κύριε Κοσελόγου, ότι θα πάρουν σύνταξη.
Δεν έχω συναντήσει σχεδόν κανένα νέο ο οποίος να πιστεύει σήμερα ότι, μετά από 50 χρόνια, θα πάρει σύνταξη. Αυτό τι σημαίνει στην πράξη; Ότι ο νέος δεν έχει κίνητρο να μπει σε ένα σύστημα υποχρεωτικής αποταμίευσης. Αυτό, επί της ουσίας, είναι το ασφαλιστικό μας σύστημα. Και για αυτό και επιμένουμε τόσο πολύ στη λογική αυτού του ατομικού κουμπαρά για τους νέους ασφαλισμένους, ώστε ο κάθε νέος να γνωρίζει ότι υπάρχει ένα απόθεμα στην άκρη, το οποίο πρακτικά είναι δικό του, θα τοκίζεται ανάλογα με τις αποδόσεις που μπορεί να προσφέρει η αγορά ή το Δημόσιο, ανάλογα με το τι θα επιλέξει, και στο τέλος αυτός ο κουμπαράς θα είναι δικός του. Και θα ισοδυναμεί -σας διαβεβαιώνω- με μια συμπληρωματική επικουρική σύνταξη, η οποία θα είναι πολύ υψηλότερη από τις επικουρικές συντάξεις, που προβλέπεται σήμερα να δίνει το σύστημα στο οποίο επιμένει ο κ. Τσίπρας.
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΟΡΑΗ (NEWPOST.GR): Κύριε πρόεδρε, μια εβδομάδα πριν, ο πρωθυπουργός, ο κ. Τσίπρας, από το ίδιο βήμα της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης, αναφορικά με τη συμφωνία των Σκοπίων σας είπε: «κάνει τον τζάμπα μάγκα ο κ. Μητσοτάκης, λέει μέσα ότι η συμφωνία είναι εθνικά επιζήμια, αλλά πηγαίνει στην Μέρκελ και στο Ε.Λ.Κ. και τους λέει: μην ανησυχείτε παιδιά. Αν αλλάξει η κυβέρνηση στις εκλογές, θα την έχει ψηφίσει τη συμφωνία ο ΣΥΡΙΖΑ τώρα. Η Νέα Δημοκρατία θα την καταψηφίσει, αλλά μετά, ως κυβέρνηση, θα την εφαρμόσει». Αυτό είναι τζάμπα μαγκιά, είπε ο κ. Τσίπρας. Και σας προκάλεσε, μάλιστα, να πείτε ξεκάθαρα τι θα κάνετε εάν η δική του κυβέρνηση την κυρώσει την συμφωνία και αύριο είστε πρωθυπουργός εσείς. Θα ήθελα, επίσης, να σας θυμίσω ότι ο κ. Τσίπρας στο Στρασβούργο, από το βήμα της ολομέλειας, σας αποκάλεσε και λαϊκιστή. Όταν διάφοροι αξιωματούχοι του Ε.Λ.Κ. κυρίως, τον συμβούλευσαν να μην προχωρήσει σε διολίσθηση στον λαϊκισμό καθ’ οδόν προς τις εκλογές, είπε ότι η επιτομή του λαϊκισμού βρίσκεται στο δικό σας χώρο. Και αναφέρθηκε στις φράσεις σας στην Συμφωνία των Σκοπίων. Και κλείνω με αυτό: Αναφανδόν έχετε ταχθεί κατά του δημοψηφίσματος για το Σκοπιανό, όταν υπάρχουν στελέχη σας τα οποία το συζητούν και υπάρχουν και πολίτες.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Φαντάζομαι ότι στην νέα έκδοση του λεξικού Μπαμπινιώτη, δίπλα στην λέξη “λαϊκιστής” υπάρχει το όνομα του κ. Τσίπρα. Σίγουρα δεν είναι το δικό μου. Και οι Έλληνες πολίτες γνωρίζουν πολύ καλά ποιος τους εξαπάτησε και ποιος έκανε τα ακριβώς αντίθετα από αυτά τα οποία υποσχέθηκε. Και ο οποίος και σήμερα ακόμα συνεχίζει να ψεύδεται, διότι -όπως φαίνεται- είναι το μόνο πράγμα το οποίο ξέρει να κάνει καλά. Τζάμπα μάγκας, κ. Κοραή, είναι ο κ. Καμμένος. Διότι είναι αυτός ο οποίος λέει ότι δεν πρόκειται να στηρίξει τη Συμφωνία αυτή, πλην όμως εξακολουθεί να παρέχει στήριξη και ψήφο εμπιστοσύνης σε μια κυβέρνηση η οποία λέει ότι θα φέρει την συμφωνία στη Βουλή για να τη ψηφίσει.
Εμείς αξιοποιήσαμε όλα τα κοινοβουλευτικά εργαλεία που είχαμε στη διάθεσή μας, συμπεριλαμβανομένης και της πρότασης δυσπιστίας, για να κάνουμε, ότι περνάει από το χέρι μας για να μην υπογραφεί η Συμφωνία των Πρεσπών. Ήμουν πάρα πολύ ειλικρινής με τους Έλληνες πολίτες και τους είπα ότι η Συμφωνία αυτή παράγει αποτελέσματα από τη στιγμή της υπογραφής της. Και το βλέπουμε, δυστυχώς, κ. Κοραή. Το βλέπουμε με τον Σκοπιανό Πρωθυπουργό να πηγαίνει παντού και να αναφέρεται στο πόσο σημαντική κατάκτηση είναι η “μακεδονική” γλώσσα και η “μακεδονική” ταυτότητα και να μην κάνει καμία αναφορά στο ζήτημα της ονομασίας.
Θέλω, λοιπόν, να είμαι απολύτως συγκεκριμένος και ξεκάθαρος, για ακόμα μία φορά. Η Νέα Δημοκρατία δεν θα ψηφίσει τη Συμφωνία αυτή όταν τη φέρει ο κ. Τσίπρας για κύρωση στη Βουλή. Αν για οποιονδήποτε λόγο μεσολαβήσουν εκλογές και η Συμφωνία δεν έχει έρθει στην Βουλή, δεν θα κυρώσει τη Συμφωνία την επόμενη μέρα. Από τη στιγμή, όμως, που η Συμφωνία κυρώνεται, και με βάση τη συμφωνία κυρώνεται ταυτόχρονα από την ελληνική Βουλή και το πρωτόκολλο ένταξης στο ΝΑΤΟ, το ζήτημα του ΝΑΤΟ, κ. Κοραή, έχει τελειώσει. Είμαστε πολύ ειλικρινείς. Και να το πούμε αυτό στους Έλληνες πολίτες: κυρωμένη η Συμφωνία, διεθνής συμφωνία παράγει, δυστυχώς για τη χώρα, έννομα αποτελέσματα τα οποία είναι πολύ δύσκολο να τα ανατρέψουμε.
Από εκεί και πέρα, έχω, -ξέρετε- την “κακή” συνήθεια να λέω τα ίδια πράγματα εκτός και εντός Ελλάδας. Όταν πήγα στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα εξήγησα, με απόλυτη σαφήνεια, ποια είναι η στάση μας και ποια είναι η θέση μας. Και μίλησα στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα για μία Συμφωνία, η οποία βρίσκει αντίθετη τη μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινής γνώμης. Εξήγησα την ευαισθησία του θέματος. Μίλησα για τα ζητήματα ταυτότητας τα οποία, ξέρετε, πόσο πολύ απασχολούν σήμερα την Ευρώπη. Και εξήγησα στους Ευρωπαίους συνομιλητές μου γιατί δεν έπρεπε σε καμία περίπτωση ελληνική κυβέρνηση να αποδεχθεί “μακεδονική” γλώσσα και “μακεδονική” εθνότητα. Όπως τα λέω στην Ελλάδα, έτσι τα λέω και στο εξωτερικό.
Και μιας και με ρωτήσατε και για το ζήτημα του δημοψηφίσματος, η λύση είναι προσφυγή στις κάλπες το συντομότερο δυνατόν. Αυτό ζητάει η Νέα Δημοκρατία. Και μέσα από την ψήφο του, ο ελληνικός λαός θα στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα και για το ζήτημα των Σκοπίων.
ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΡΟΥΣΤΑΛΛΗ (ΒΗΜΑ): Στη χθεσινή σας ομιλία ασκήσατε κριτική στους θεσμούς που εποπτεύουν την ελληνική οικονομία. Και είπατε ότι το πρόγραμμα που εφαρμόζεται σήμερα είναι λάθος και καταστροφικό, με τη δική τους συμφωνία και υπογραφή. Αυτό τι σημαίνει για τις εξαγγελίες που έχετε κάνει; Ότι τις έχετε συζητήσει μαζί τους, έχετε έρθει σε κάποιου είδους συμφωνία ή συναίνεση; Δε χρειάζεται η συναίνεση τους; Θα τις εφαρμόσετε ούτως ή άλλως, ακόμα και με μονομερείς ενέργειες, ώστε να διασφαλίσετε την ανάκαμψη της χώρας, μέσα από το πρόγραμμα που έχετε ήδη περιγράψει;
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Κυρία Κρουστάλλη, δυστυχώς οι θεσμοί συμφώνησαν σε ένα μείγμα δημοσιονομικής πολιτικής, το οποίο ήταν το λάθος για τη χώρα. Έβλεπαν τους στόχους, τα πλεονάσματα, αλλά δεν είπαν τίποτα για το αποτέλεσμα στην ανάπτυξη. Και οι θεσμοί συμφώνησαν τελικά σε μία πολιτική υπερπλεονασμάτων, που παρήγαγε μεγαλύτερα πλεονάσματα από αυτά που μας ζητούσαν, στερώντας από την πραγματική οικονομία και κυρίως από τη μεσαία τάξη πόρους, μειώνοντας τα εισοδήματα και κρατώντας την οικονομία πίσω.
Τώρα έρχονται πολλοί και αναγνωρίζουν on και off the record, ότι αυτό το μείγμα πολιτικής ήταν ένα μείγμα εσφαλμένο. Και πρέπει, με κάποιον τρόπο, να αλλάξει. Γι’ αυτό και πιστεύω ότι έχουμε τη δυνατότητα να πείσουμε τους θεσμούς για την ορθότητα της πολιτικής μας. Και η μείωση φόρων και εισφορών είναι αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα, κυρία Κρουστάλλη, για τη Νέα Δημοκρατία. Δεν υπάρχει καμία δυνατότητα η οικονομία να ανακάμψει υπό αυτό το φορολογικό βάρος. Δεν το λέω μόνο εγώ. Το λένε σχεδόν όλοι οι διακεκριμένοι οικονομολόγοι. Αλλά για να μπορέσουμε να κερδίσουμε, κυρία Κρουστάλλη, την αξιοπιστία που χρειάζεται η χώρα και να διεκδικήσουμε την εμπιστοσύνη, όχι μόνο των θεσμών, αλλά και των αγορών, θα πρέπει να είμαστε απολύτως συνεπείς και στο υπόλοιπο σκέλος του μεταρρυθμιστικού μας προγράμματος. Και επιτρέψτε μου να πω ότι οι θεσμοί στρουθοκαμήλισαν, την ίδια ώρα που ξηλωνόντουσαν σημαντικότατες μεταρρυθμίσεις, οι οποίες είχαν γίνει από προηγούμενες Κυβερνήσεις. Την ώρα που βάλλεται το κράτος δικαίου, την ώρα που γίνονται παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη, την ώρα που επαναπροσλαμβάνονται άνθρωποι οι οποίοι έφυγαν από τη δημόσια διοίκηση λόγω πλαστών πιστοποιητικών, την ώρα που αυξάνει το μέγεθος του κράτους, την ώρα που έχουμε τραγικά πισωγυρίσματα στην παιδεία, με την ουσιαστική ακύρωση μιας σημαντικότατης μεταρρύθμισης για τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Για όλα αυτά, οι θεσμοί δεν είπαν τίποτα. Και κακώς δεν είπαν τίποτα. Αλλά όλα αυτά είναι ζητήματα τα οποία αφορούν τη δική μας συνολική μεταρρυθμιστική ατζέντα. Για αυτό και σας είπα ότι παρουσίασα χθες ένα σχέδιο και πρόταξα στο σχέδιο αυτό έξι κεντρικούς στόχους. Στρατηγικούς στόχους. Είναι στόχοι συμπόρευσης πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, που δεν εντάσσονται μόνο μέσα στο στενό πλαίσιο της Νέας Δημοκρατίας. Και ο πρώτος στόχος τον οποίο έθεσα, κυρία Κρουστάλλη, είναι ένας στόχος κοινωνικής κινητικότητας. Με άλλα λόγια, δεν αποδέχομαι μία κοινωνία, στην οποία η μεσαία τάξη συμπιέζεται προς τα κάτω. Υπάρχουν κάποιοι πλούσιοι, εύποροι, οι οποίοι μπορούν να κάνουν τη δική τους ζωή. Η μεσαία τάξη συμπιέζεται και δεν υπάρχει καμία αίσθηση προόδου και ευκαιριών για τους λιγότερο προνομιούχους Έλληνες. Επιμένω σε αυτό, ως κεντρικό στόχο της δικής μας πολιτικής. Και ας μετρηθούμε, επιτέλους, και σ’ αυτήν τη χώρα, στο ζύγι του προοδευτισμού. Και να δούμε πραγματικά τι είναι προοδευτικό και τι δεν είναι σ’ αυτήν τη χώρα, στην οποία οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους. Γιατί δεν είναι προοδευτικό να έχουμε πρότυπα σχολεία; Να έχουμε και πειραματικά σχολεία, αλλά και πρότυπα σχολεία; Γιατί είναι οπισθοδρομικό και συντηρητικό να δίνουμε τη δυνατότητα σε ένα ταλαντούχο παιδί, σε μία φτωχή συνοικία της Θεσσαλονίκης ή της Αθήνας, να έχει πρόσβαση και ανταγωνισμό με παιδιά που έχουν τις ίδιες δυνατότητες και δεξιότητες με αυτό; Ή γιατί είναι συντηρητικό το να λέμε ότι θέλουμε πραγματικά ασφάλεια για όλους; Ξέρετε, στις πλούσιες συνοικίες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης δεν είναι δύσκολο για κάποιον να έχει και ιδιωτική ασφάλεια και φύλαξη. Για πηγαίνετε λίγο στις φτωχές συνοικίες, εκεί που οργιάζουν οι κλοπές και οι ληστείες. Για αυτούς τους πολίτες πάνω από όλα πρέπει να δώσουμε αίσθημα ασφάλειας, ώστε να αισθάνονται καλά με τις γειτονιές τους και να μπορούν να δημιουργήσουν και να ευημερούν. Τα λέω όλα αυτά διότι την επόμενη μέρα το διακύβευμα για τη χώρα δεν είναι απλά ένα άθροισμα μέτρων, δεν είναι να πείσουμε απλά τους θεσμούς ότι αυτά τα οποία λέμε είναι σωστά. Δεν είναι το συνηθισμένο checklist της τρόικας που λέει ένα, δύο, τρία. Όχι, είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο. Και αυτό προσπάθησα να αποτυπώσω χθές με την ομιλία μου. Εμποτισμένο και με μια βαθιά πίστη ότι μπορούμε, όλοι μαζί όμως. Όχι κάποιοι μόνοι τους. Ένα μήνυμα ενότητας απέναντι σε αυτό το χυδαίο διχασμό, ο οποίος δυστυχώς συνεχίζει να εκπέμπεται σήμερα από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
ΚΑΡΟΛΙΝΑ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ (ΤΑ ΝΕΑ):Στο κόμμα σας βλέπετε εκλογές σε συνθήκες πόλωσης. Μέσα σε αυτό το κλίμα πιστεύετε ότι υπάρχουν περιθώρια συναίνεσης για τη συνταγματική αναθεώρηση που θα ξεκινήσει τον Οκτώβριο, όπως μας είπε ο Πρωθυπουργός; Και αν τελικά ο κ. Τσίπρας προκηρύξει ένα δημοψήφισμα για τη συνταγματική αναθεώρηση ποια θα είναι η στάση της Νέας Δημοκρατίας;
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Δεν υπάρχει κανένα δημοψήφισμα για την αναθεώρηση. Είναι παντελώς αντισυνταγματικό, το έχει πει και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο ίδιος, σε κείμενα τα οποία έχει γράψει στο παρελθόν. Τέτοιο ζήτημα, λοιπόν, δεν υφίσταται. Θα σας θυμίσω, κυρία Παπακώστα, ότι από την πρώτη μου συνάντηση με τον κ. Τσίπρα, πριν από 2,5 χρόνια, του είχα θέσει το ζήτημα της συνταγματικής αναθεώρησης, προσερχόμενος τότε με μία τολμηρή πρόταση, η οποία έλεγε με απλά λόγια: θα ψηφίσω εγώ όσα άρθρα κρίνεις εσύ ότι πρέπει να αναθεωρηθούν και να ψηφίσεις εσύ αυτά που θέλουμε ως Νέα Δημοκρατία να αναθεωρηθούν. Απάντηση δεν πήρα ποτέ. Είδα κάτι σόου πριν από περίπου ενάμιση χρόνο, με τη Βουλή χρωματισμένη κόκκινη, αλλά την ξεχάσαν την αναθεώρηση για να την ξεθάψει τώρα ο κ. Τσίπρας, λίγους μήνες πριν τις εκλογές. Διότι φυσικά ο κ. Τσίπρας αντιλαμβάνεται τους θεσμούς ως εργαλεία. Από εκεί και πέρα, η πρόταση την οποία έχω καταθέσει εξακολουθεί να ισχύει. Όμως, η Νέα Δημοκρατία δεν πρόκειται να συναινέσει, να μπει σε οποιαδήποτε συζήτηση, εάν σημαντικά άρθρα, κρίσιμα άρθρα, όπως το άρθρο 16 για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια δεν κριθούν αναθεωρητέα από την κυβερνητική πλειοψηφία. Δεν έχει την πολυτέλεια η χώρα να περιμένει άλλη μία δεκαετία –γιατί αυτό θα συνέβαινε. Η ολοκλήρωση μιας αναθεώρησης χωρίς την αλλαγή του άρθρου 16, θα σήμαινε ότι πρέπει να περιμένουμε άλλα πέντε χρόνια για να ξεκινήσουμε τη διαδικασία αναθεώρησης και άλλα πέντε χρόνια για να την κάνουμε. Λοιπόν, δεν πρόκειται να επιτρέψω η χώρα να πρέπει να περιμένει μέχρι το 2030 για να αποκτήσει ιδιωτικά πανεπιστήμια. Και δεν είναι το μόνο άρθρο στο οποίο επιμένω. Άρα, εάν υπάρχει ένας κοινός τόπος για μία τολμηρή αναθεώρηση, εδώ είμαστε, έχω καταθέσει πρώτος την πρόταση. Αν, όμως, ο κ. Τσίπρας θέλει απλά να εργαλειοποιήσει τη συζήτηση και να μας πει ότι κάνει μία αναθεώρηση με κοινωνικό πρόσωπο, ας κάνει αυτήν τη κουβέντα μόνος του.
ΣΠΥΡΟΣ ΜΟΥΡΕΛΑΤΟΣ (ΕΘΝΟΣ): Πρόεδρε, καλησπέρα σας. Να σας πάω, αν μου επιτρέπετε, στην επομένη των εκλογών ημέρα. Σας άκουσα χθες να απευθύνετε ένα προσκλητήριο και προς τις δυνάμεις της Κεντροαριστεράς και προς τις δυνάμεις της Αριστεράς. Αντιλαμβάνομαι πως ο στόχος σας είναι η αυτοδυναμία στις επόμενες εκλογές. Αλλά εάν τελικώς η Νέα Δημοκρατία δεν κατορθώσει να εξασφαλίσει την αυτοδυναμία και αν τελικώς το Κίνημα Αλλαγής δεν συμπράξει σε μία κυβέρνηση δική σας, με κορμό τη Νέα Δημοκρατία, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξετάζει την πιθανότητα ενός μεγάλου συνασπισμού; Το ρωτώ αυτό, διότι στην ισχυρότερη χώρα της Ευρωζώνης, στη Γερμανία, αυτό είναι κανόνας τα τελευταία χρόνια και απαράβατος όρος για την ομαλή λειτουργία αυτής της χώρας. Ευχαριστώ πολύ.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Δεν υπάρχει καμία περίπτωση, κύριε Μουρελάτο, να συμφωνήσω και να συμφωνήσει η Νέα Δημοκρατία σε οποιουδήποτε είδους μεγάλο συνασπισμό που να συμπεριλαμβάνει τον ΣΥΡΙΖΑ. Από εκεί και πέρα, σας έχω πει ότι θα επιδιώξω το καλύτερο δυνατό εκλογικό αποτέλεσμα. Και αυτοδύναμοι να είμαστε ως Νέα Δημοκρατία, θα επιδιώξω ευρύτερες κοινοβουλευτικές, αλλά και πολιτικές συγκλίσεις. Από εκεί και πέρα, είμαι απολύτως βέβαιος ότι, σε κάθε περίπτωση, η χώρα δεν θα μείνει ακυβέρνητη. Και δεν θα οδηγηθεί σε εκλογές με απλή αναλογική. Σκεφτείτε λίγο το σενάριο, μία χώρα εκτός αγορών, τα επιτόκια να ανεβαίνουν και η χώρα να οδηγείται και πάλι σε δεύτερες εκλογές, με απλή αναλογική και -να γνωρίζουν όλοι- ότι την επόμενη μέρα είναι εξασφαλισμένη η ακυβερνησία της χώρας. Είμαι, λοιπόν, απολύτως βέβαιος, ότι την επόμενη μέρα, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, θα υπάρχει ψήφος εμπιστοσύνης σε κυβέρνηση που δε θα συμπεριλαμβάνει, προφανώς, τον ΣΥΡΙΖΑ:
ΑΓΓΕΛΟΣ ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ (ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ): Καλό μεσημέρι, Πρόεδρε. Να πάμε λίγο στην τραγωδία στο Μάτι. Και ήθελα να κάνω μια πάρα πολύ απλή ερώτηση. Τι περισσότερο θα κάνατε εσείς ως κυβέρνηση στη διαχείριση αυτής της τραγωδίας; Το τι έκανε η κυβέρνηση το είδαμε. Εσείς, αν ήσασταν η κυβέρνηση, πως θα διαχειριζόσασταν αυτό το θέμα;
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Ήδη, έχω μιλήσει πολύ αναλυτικά για το ζήτημα αυτό, για αυτή την πολύ μεγάλη εθνική τραγωδία, που στοίχισε τη ζωή σε 99 συμπολίτες μας. Έχω δώσει μια πολύ αναλυτική συνέντευξη Τύπου -ειδικά για το ζήτημα αυτό- που εξήγησα τι θα μπορούσαμε να κάνουμε διαφορετικά και τι, κατά την άποψη μου, έκανε λάθος η συγκεκριμένη κυβέρνηση. Μίλησα -και επιμένω σε αυτό- για μια κυβέρνηση η οποία δεν έδειξε απλά ανικανότητα, αλλά έναν αφόρητο και παντελώς αδικαιολόγητο κυνισμό. Ένας Πρωθυπουργός που δεν ζήτησε ουσιαστικά ποτέ συγγνώμη. Και που δεν απάντησε από αυτήν εδώ τη θέση για το κύριο ερώτημα το οποίο έχουν όλοι οι Έλληνες πολίτες. Γνώριζε ή δεν γνώριζε, όταν έκανε αυτό το τηλεοπτικό σώου με τις κάμερες, ότι υπήρχαν νεκροί; Αν γνώριζε είναι ψεύτης και υποκριτής. Αν δεν γνώριζε είναι ανίκανος διαχειριστής. Διότι αυτή η πληροφορία ήταν μια πληροφορία η οποία ήταν γνωστή. Και στη μια και στην άλλη περίπτωση, δηλαδή, δεν έκανε καλά τη δουλειά του. Έχω μιλήσει ξεκάθαρα και έχω παρουσιάσει τις σκέψεις μας για ένα νέο πλαίσιο Πολιτικής Προστασίας, το οποίο θα αντιμετωπίζει τις φυσικές καταστροφές με μια τελείως διαφορετική λογική. Έχω μιλήσει, όχι τώρα, εδώ και παραπάνω από μια δεκαετία, για την ανάγκη να αλλάξουμε το μηχανισμό αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών. Δεν είμαι καινούργιος σε αυτό το αντικείμενο. Αν δείτε λίγο τις προτάσεις της Επιτροπής Περιβάλλοντος από το 2008 και τα συμπεράσματα που βγάλαμε τότε, μετά τις καταστροφικές φωτιές της Ηλείας, θα δείτε πολλά αυτονόητα πράγματα, τα οποία δυστυχώς ακόμα δεν έχουν γίνει πράξη. Ευελπιστώ να μου δοθεί η δυνατότητα να τα κάνω πράξη.
Φυσικές καταστροφές θα έχουμε στην χώρα. Και θα έχουμε, δυστυχώς, φοβάμαι, και λόγω της κλιματικής αλλαγής, με αυξανόμενο ρυθμό. Είμαστε μια χώρα σεισμογενής. Δεν έχουμε, λοιπόν, κανένα άλλοθι να μην είμαστε καλά προετοιμασμένοι σε αυτό το αντικείμενο. Ζήτησα από τον καθηγητή, τον κ. Συνολάκη, να ετοιμάσει μια αντικειμενική αποτύπωση του τι πήγε στραβά εκείνο το βράδυ. Το έκανε, πιστεύω, με απόλυτη τεχνοκρατική επάρκεια. Δέχτηκε χυδαίες επιθέσεις από κυβερνητικά στελέχη, προεξέχοντος του συνηθισμένου υπόπτου, του κ. Πολάκη, όχι για αυτά τα οποία είπε, αλλά για το ποιος είναι. Και επειδή πολύ κουβέντα γίνεται -ξέρετε ακούω ότι είμαστε, λέει, ακροδεξιοί- αυτό το οποίο έκανε ο κ. Πολάκης, να βγάλει στο διαδίκτυο τη διεύθυνση του κ. Συνολάκη, δεν είναι ακροδεξιό, είναι φασιστικό. Αυτά συνέβαιναν σε άλλες εποχές, όταν σημείωναν πόρτες κάποιοι για να δώσουν το στίγμα ποιοι πρέπει να πάνε και να τραμπουκίσουν την επόμενη μέρα. Ας σταθούμε, λοιπόν, στην ουσία του ζητήματος. Και η ουσία του ζητήματος είναι πολύ απλή: Εάν είχε δοθεί εντολή εκκένωσης στο Μάτι, θα είχαν σωθεί ανθρώπινες ζωές. Το πόσες δεν το ξέρουμε. Θα είχαν σωθεί όμως ανθρώπινες ζωές. Και αυτό αποδεικνύεται ξεκάθαρα από τα επιστημονικά στοιχεία τα οποία δεν επιδέχονται αμφισβήτηση.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΓΙΑΚΟΥΜΗΣ (ΕPSILON): κ. Πρόεδρε, στη χθεσινή σας ομιλία, την οποία παρακολούθησα με προσοχή, αναφερθήκατε ενάντια σε όλες τις πολιτικές της Κυβέρνησης, σε όλες τις πολιτικές του κ. Τσίπρα. Θα ήθελα, όμως, να σας ρωτήσω γιατί αντιδράτε σε περιπτώσεις, όπως για παράδειγμα η αποκατάσταση των συμβασιούχων ή για τα αναδρομικά των ενστόλων, πολιτικές άδικες για τις οποίες είχατε και εσείς ευθύνη ως κυβέρνηση.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Κύριε, Γιακουμή, δεν αντιδράσαμε ποτέ για τα αναδρομικά των ενστόλων. Οι δικαστικές αποφάσεις πρέπει να εφαρμόζονται. Και θυμίζω ότι εμείς είμαστε οι πρώτοι οι οποίοι εφαρμόσαμε την απόφαση και δώσαμε το 50% των αναδρομικών. Και έχω πει δημόσια ότι πρέπει να λήξει αυτή η εκκρεμότητα. Άρα δεν υπάρχει κανένα ζήτημα σε αυτό το αντικείμενο.
Για τους συμβασιούχους, θέλω να είμαι πολύ ξεκάθαρος. Ο συμβασιούχος υπογράφει μία σύμβαση ορισμένου χρόνου. Δεν στοιχειοθετείται δικαίωμα μονιμοποίησης, το απαγορεύει εξάλλου ρητά το σχετικό άρθρο του Συντάγματος. Υπάρχει, σήμερα, μία πραγματικότητα να καλύπτονται πάγιες και διαρκείς ανάγκες μέσα από τους συμβασιούχους; Ναι, υπάρχει αυτή η πραγματικότητα. Δεν γίνεται, παραδείγματος χάριν -το έχω πει πολλές φορές- άνθρωποι σε κρίσιμες θέσεις, όπως την ειδική αγωγή, να μην καλύπτονται από τακτικό προσωπικό. Έχουμε, ξέρετε, αυτή τη στρέβλωση στο Δημόσιο μερικές φορές, να έχουμε τακτικό προσωπικό εκεί που χρειαζόμαστε συμβασιούχους και να έχουμε συμβασιούχους εκεί που χρειαζόμαστε τακτικό προσωπικό. Αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση, όμως, ότι ο αριθμός των συμβασιούχων μπορεί να ξεφύγει από κάθε έλεγχο, όπως συμβαίνει σήμερα για πελατειακούς λόγους και όχι για λόγους πραγματικής εξυπηρέτησης των αναγκών του κράτους. Όπως δεν γίνεται επίσης να ανοίγουμε μία κερκόπορτα για διεκδίκηση μονιμοποίησης του κάθε συμβασιούχου, γιατί πολύ απλά αυτό απαγορεύεται από το Σύνταγμα. Όταν λένε, λοιπόν, κάποιοι ότι θα διώξουμε τους συμβασιούχους αυτό είναι μία σαχλαμάρα. Λυπάμαι που το λέω έτσι. Το ελληνικό Δημόσιο προφανώς θα χρησιμοποιεί συμβασιούχους, όχι όμως στην έκταση που χρησιμοποιεί ο κ. Τσίπρας. Δεν πρέπει να δίνουμε την εντύπωση -είναι ανέντιμο και προς τους συμβασιούχους- ότι μία σύμβαση ορισμένου χρόνου μπορεί να είναι ο τρόπος να μπεις στο Δημόσιο από την πίσω πόρτα, ώστε με κάποιο τρόπο να μονιμοποιηθείς. Πολύ απλά αυτό είναι παράνομο και αντισυνταγματικό. Για αυτό μπήκε η σχετική πρόβλεψη στο Σύνταγμά μας.
ΝΙΚΟΣ ΑΡΜΕΝΗΣ (STAR): Κύριε Πρόεδρε, το 2020 έχουμε προεδρική εκλογή. Αν δεν εξασφαλίσετε 180 ψήφους για το πρόσωπο που θα προτείνετε, θα πάμε σε εκλογές, με απλή αναλογική. Φοβάστε το σενάριο της δεξιάς παρένθεσης;
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Είμαι απολύτως πεπεισμένος ότι θα υπάρχει προεδρική πλειοψηφία στην επόμενη Βουλή. Όπως μπορώ να σας πω ότι, πριν από την προεδρική εκλογή, θα έχει ήδη αλλάξει ο εκλογικός νόμος.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΖΑΜΠΟΥΚΑΣ (LIBERAL.GR): Θέλω να σας ρωτήσω το εξής, σχετικά με τους νέους οι οποίοι αναμφισβήτητα είναι το πρώτο κομμάτι της κοινωνίας που πρέπει να προσέξει ο επόμενος πρωθυπουργός, δεδομένου ότι είναι η μερίδα της κοινωνίας στην οποία πρέπει να ελπίζουμε. Τι παραπάνω έχετε να τους πείτε από τον κ. Τσίπρα, τι έχετε να εγγυηθείτε εσείς στους νέους, ώστε να τους εντάξετε σταδιακά στη δημιουργία και στην παραγωγικότητα της χώρας;
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Το πρώτο που θα ήθελα να τους πω -το είπα και χθές στην ομιλία μου- είναι ότι πρέπει να ψηφίσουν. Πρέπει να συμμετέχουν στη διαμόρφωση του μέλλοντός τους. Ελπίζω να ψηφίσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι τη Νέα Δημοκρατία, αλλά σε κάθε περίπτωση πρέπει να ψηφίσουν. Διότι η ιστορία δεν γράφεται ποτέ από αυτούς που απέχουν. Και η ιστορία αφορά την επόμενη γενιά, πολύ περισσότερο από ό,τι αφορά εμάς. Αυτοί είναι το μέλλον της χώρας και σε αυτούς πρέπει, πάνω από όλα, να μιλήσουμε.
Αυτό που μπορώ να τους πω είναι ότι η βασική μου προτεραιότητα κινείται σε δυο κατευθύνσεις: παιδεία και δουλειές. Γιατί παιδεία; Διότι, όπως σας είπα, είναι ο βασικός μηχανισμός με τον οποίο θέλω να δώσω ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους, ειδικά στους νέους που δεν προέρχονται από τις λεγόμενες προνομιούχες τάξεις. Και για αυτό και επιμένω τόσο πολύ σε μια τολμηρή μεταρρύθμιση η οποία ξεκινάει από το σχολείο, συνεχίζεται με την τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση την οποία την έχουμε τελείως παραμελήσει, και καταλήγει στο πανεπιστήμιο. Παντού γύρω μου, όπου πηγαίνω, βλέπω καταπληκτικά νέα παιδιά. Κάνουν πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Τους είδα και χθές στα περίπτερα των start-ups και στα περίπτερα των πανεπιστημίων να διακρίνονται, με ηλεκτρικά αυτοκίνητα και drones στην πρώτη γραμμή της τεχνολογίας. Είναι παιδιά με όραμα, με διάθεση, με μεράκι για πραγματική προκοπή. Αλλά τους βλέπω και αλλού. Τους βλέπω στα χωράφια, βλέπω νέους αγρότες χωρίς κατ΄ ανάγκη να έχουν σπουδάσει, αλλά πονάνε αυτό το οποίο κάνουν και θέλουν να διεκδικήσουν το δικαίωμα να ζήσουν σε μια καλύτερη Ελλάδα. Και δεν σας κρύβω ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που εντοπίζω σήμερα σε ένα βαθμό και στη νέα γενιά είναι αυτή η εικόνα ότι λίγο-πολύ όλοι το ίδιο είμαστε και τελικά τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει.
Σας το λέω ειλικρινά, δεν ξέρω πόσους θα μπορέσω να πείσω ότι πραγματικά είμαστε διαφορετικοί από τους σημερινούς κυβερνώντες. Δεν είναι εύκολο ξέρετε, έχω πλήρη αίσθηση της καχυποψίας που υπάρχει στην κοινωνία. Θα ήμουν, όμως, πραγματικά πολύ ικανοποιημένος εάν κάποιοι, οι οποίοι ενδεχομένως να μην μας ψηφίσουν σε αυτές τις εκλογές, να μας ψηφίσουν στις μεθεπόμενες εκλογές, διότι τότε θα έχουν πραγματικά δει ότι υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που τιμούν το λόγο τους και μπορούν να φέρουν πραγματικά αποτελέσματα. Άρα, αυτή η άσκηση του πώς μπορούμε να κερδίσουμε ξανά την εμπιστοσύνη της νέας γενιάς, δεν είναι μια άσκηση εύκολη. Έχω κι εγώ τρία παιδιά, τα δυο μου μεγάλα είναι 21 και 20, μιλώ με τα ίδια, μιλώ με τους φίλους τους, έχουν άλλες αγωνίες, άλλες αναζητήσεις. Κινούνται ταυτόχρονα σε δυο διαφορετικούς κόσμους. Στον πραγματικό και στον ψηφιακό. Και βλέπουν με αγωνία τις προκλήσεις, αλλά και τους κινδύνους ενός κόσμου που αλλάζει ραγδαία. Επιχείρησα και χθες, στον περιορισμένο χρόνο που εκ των πραγμάτων είχα στην διάθεση μου, να παρουσιάσω αυτό τον κόσμο που αλλάζει. Γιατί πράγματι, τόσες φορές στην Ελλάδα η συζήτηση περιστρέφεται -και δικαιολογημένα ενδεχομένως- γύρω από φόρους, γύρω από επιδόματα, γύρω από παροχές. Χάνουμε τη μεγάλη ιστορία. Μεγάλος κίνδυνος της Ελλάδος είναι να βρεθεί στην πλευρά των ηττημένων σε αυτόν τον φοβερό μετασχηματισμό ο οποίος συμβαίνει σήμερα παγκόσμια. Και πρέπει να είμαστε στην πρώτη γραμμή της καινοτομίας, της τεχνολογίας, του αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής. Πιστεύω ότι οι νέοι μας θα το κάνουν αυτό. Θα βάλουν πλάτη στη χώρα, πάνω από όλα. Και πιστεύω ότι και το ανθρώπινο κεφάλαιο το οποίο έφυγε στο εξωτερικό, πονεμένο και στεναχωρημένο, θα γυρίσει τελικά. Ένα μεγάλο μέρος από αυτούς τους ανθρώπους, θα γυρίσουν στην Ελλάδα, να στηρίξουν την ανάρρωση της ελληνικής κοινωνίας, να κάνουν αυτό, το οποίο τελικά όλοι όσοι ζήσαμε στο εξωτερικό το ξέρουμε πολύ καλά -ο νόστος είναι πολύ ισχυρός- και θέλουν να γυρίσουν τελικά στην πατρίδα τους. Αρκεί να μπορούμε να παρέχουμε στους νεότερους παιδεία και στους λίγο μεγαλύτερους δουλειές. Καλές δουλειές, ώστε να έχουν μια σταθερή και, όσο το δυνατόν, σε αυτόν τον απρόβλεπτο κόσμο, προβλέψιμη ζωή.
ΒΙΚΥ ΣΑΜΑΡΑ (NEWS247.GR): Κύριε Πρόεδρε, άκουσα με μεγάλη προσοχή χθες το άνοιγμα που κάνατε στον κόσμο της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς στην ομιλία σας. Ιδίως γιατί κινηθήκατε σε μια ενωτική, θα έλεγε κανείς, ρητορική, σε αντίθεση με κάποια στελέχη που έχουν μια σκληρή ρητορική κατά της Αριστεράς. Έχω, λοιπόν, την εξής απορία. Αυτό το άνοιγμα, πως θα το μετουσιώσετε σε πράξη; Δηλαδή, εφόσον κερδίσατε τις εκλογές, και ας υποθέσουμε ότι είστε αυτοδύναμος και η κυρία Γεννηματά δεν συνεργάζεται μαζί σας, παρ’ ότι έχετε πει ότι θα επιδιώξετε συνεργασίες, θα βάλετε, ούτως ή άλλως, πρόσωπα από την Κεντροαριστερά στην κυβέρνηση σας;
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Αυτή είναι η πρόθεσή μου, κυρία Σαμαρά. Αλλά πριν φτάσουμε σε αυτό το σημείο πιστεύω ότι και στα ψηφοδέλτιά μας θα δείτε μια σημαντική διεύρυνση προς τον κόσμο του Κέντρου, της Κεντροαριστεράς, και γιατί όχι, της Αριστεράς. Και στη συνέχεια, βέβαια, θα είναι στο χέρι των πολιτών να επιλέξουν τη σύνθεση της επόμενης Κοινοβουλευτικής Ομάδος.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΟΥΡΛΗΣ (HUFFINGTON POST.GR): Κύριε Πρόεδρε, έχουμε στην Ελλάδα, αυτήν τη στιγμή, 100.000 και κάτι ομήρους. Αυτοί οι όμηροι είναι οι συμβασιούχοι του ελληνικού δημοσίου. Είναι μέχρι σήμερα όμηροι των προηγούμενων κυβερνήσεων, από διαφορετικές παρατάξεις και κόμματα. Και καθ’ υπερβολή, θα έλεγα ότι είναι όμηροι της σημερινής κυβέρνησης και πιθανόν των μελλοντικών κυβερνήσεων. Θα ήθελα μια πιο συγκεκριμένη απάντηση από εσάς, για το τι ακριβώς σκέφτεστε να κάνετε με αυτούς τους ομήρους. Δηλαδή, πέραν του γεγονότος ότι τα κόμματα ευθύνονται γιατί τους προσέλαβαν, όπως τους προσέλαβαν μέχρι σήμερα, οι άνθρωποι αυτοί έχουν οικογένειες, παιδιά, αγωνίες και υποχρεώσεις. Θα ήθελε ο καθένας από αυτούς από εσάς μία συγκεκριμένη απάντηση για το πώς σκέφτεστε το μέλλον του.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Κύριε Φουρλή, πιστεύω ότι έδωσα μία εμπεριστατωμένη απάντηση, λέγοντας ξεκάθαρα ότι ένας νέος συμβασιούχος -θα αναφερθώ και στους παλιούς, διότι πράγματι, πρέπει να κάνει κανείς αυτήν τη διάκριση- όταν υπογράφει μια σύμβαση ορισμένου χρόνου, υπογράφει μια σύμβαση ορισμένου χρόνου. Και όταν λήγει η σύμβαση, δεν απολύεται. Να το ξεκαθαρίσουμε αυτό: λήγει η σύμβαση. Και το τι δυνατότητες ανανέωσης αυτής της σύμβασης υπάρχουν, είναι κάτι το οποίο εξαρτάται στη συνέχεια από τη διοίκηση. Είναι επίσης, όμως, πραγματικότητα, ότι σε πολλά κρίσιμα αντικείμενα υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δεν είναι τακτικοί δημόσιοι υπάλληλοι. Άρα, έχουμε δύο κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων. Έχουμε υπαλλήλους οι οποίοι, καλύπτουν κάθε χρόνο, ξανά και ξανά, αυτό το οποίο λέμε, πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Άρα, τι σημαίνει αυτό; Ότι στην προτεραιοποίηση των προσλήψεων -και στο μέτρο που μπορούμε να προσλαμβάνουμε κόσμο στη δημόσια διοίκηση- ας προτεραιοποιήσουμε, επιτέλους, εκεί που έχουμε πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Σας ανέφερα πριν ένα παράδειγμα εργαζομένου στην ειδική αγωγή. Θα μπορούσα να μιλήσω και για τους εργαζόμενους, τις εργαζόμενες, κατά κύριο λόγο, στους βρεφονηπιακούς σταθμούς. Κρίσιμες, δηλαδή, ειδικότητες και προσωπικό το οποίο χρειάζεται σήμερα. Χρειάζεται σίγουρα, νοσηλευτικό προσωπικό στην Υγεία. Αλλά πρέπει να υπάρχει μία οργάνωση, στο πλαίσιο των στόχων και των προσλήψεων, ώστε να μπορούμε να την υποστηρίξουμε ως κράτος. Μην προσλαμβάνουμε δεξιά και αριστερά, με μόνο κριτήριο το να ικανοποιήσουμε πελατειακά κάποιες ανάγκες μας.
Ήμουν ο πρώτος Υπουργός, ο οποίος έκανε συστηματικό και συγκεκριμένο προγραμματισμό προσλήψεων και τον παρέδωσα στην επόμενη Κυβέρνηση, όταν έφυγα από το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Το τι έγινε, νομίζω το γνωρίζετε πολύ καλύτερα εσείς. Εάν κάποιοι επέλεξαν να κάνουν προσλήψεις σε άλλους φορείς, αυτό αφήνει εκ των πραγμάτων κενά σε κρίσιμες δημόσιες υπηρεσίες, όπου υπάρχουν πραγματικές ανάγκες. Ναι, λοιπόν, στον εξορθολογισμό του συστήματος, αναγνωρίζοντας όμως πάντα πού είναι οι ανάγκες και πότε πρέπει να καλύπτονται. Να σας δώσω ένα παράδειγμα ακόμα: Όταν μιλάμε για εποχικούς υπαλλήλους, στη δασική υπηρεσία, πραγματικά το κράτος δε χρειάζεται αυτούς τους υπαλλήλους να τους προσλαμβάνει όλον τον χρόνο, μπορεί να χρειαστεί να τους προσλάβει το καλοκαίρι. Άρα, από τη φύση τους, αυτοί είναι εργαζόμενοι ορισμένου χρόνου που καλύπτουν μία συγκεκριμένη ανάγκη. Είναι δυνατόν οι προσλήψεις να γίνονται τον Ιούλιο και τον Αύγουστο; Και πολλές φορές να συμπεριλαμβάνουν ανθρώπους, οι οποίοι μπορεί να έχουν ειδικές ανάγκες και να τους στέλνουν μετά στα δάση, να πηγαίνουν να καθαρίζουν δασικούς δρόμους; Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Προφανώς και το κράτος πρέπει να λαμβάνει πρόνοια και πρόβλεψη ώστε να προσλαμβάνει άτομα με ειδικές ανάγκες -προτιμώ να τα αποκαλώ άτομα με ειδικές δεξιότητες- αλλά δεν μπορεί να τα στέλνει να καθαρίζουν δασικούς δρόμους. Άρα, καταλαβαίνετε ότι ο εξορθολογισμός του συστήματος απαιτεί μια πιο σύνθετη και οργανωμένη δουλειά η οποία έπρεπε να υπακούει σε μια κεντρική λογική. Όχι πώς θα βρω ψήφους, αλλά πώς θα εξυπηρετήσω καλύτερα τις ανάγκες των πολιτών. Το Δημόσιο είναι εδώ και χρηματοδοτείται από τον Έλληνα φορολογούμενο, για να εξυπηρετήσει τον πολίτη. Και σ’ αυτήν την κεντρική λογική πρέπει να υπακούουν όλες οι δημόσιες πολιτικές μας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ (ΑΥΓΗ): Καλησπέρα σας, κ. Πρόεδρε. Μιλήσατε νωρίτερα για καλές δουλειές, στο νέο συμβόλαιο εμπιστοσύνης που επιθυμεί να χτίσει η Νέα Δημοκρατία με τους πολίτες. Οι εργαζόμενοι και τα δικαιώματά τους ποια θέση θα έχουν; Και πώς θα θωρακιστούν θεσμικά, όταν εσείς είστε κατά της επεκτασιμότητας των συλλογικών συμβάσεων, κατά της δυνατότητας μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία και κατά της υπερίσχυσης των κλαδικών συμβάσεων έναντι των επιχειρησιακών; Έχετε κάνει έναν προβληματικό συνδυασμό αυτών των τριών παραγόντων. Και σε αυτό το φόντο, πώς προσεγγίζετε τις αυξήσεις στους μισθούς που θα δουν δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι μετά την επέκταση τεσσάρων κλαδικών συμβάσεων εργασίας στις αρχές Σεπτεμβρίου;
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Να ξεκαθαρίσω ορισμένα θέματα. Ως προς τον κατώτατο μισθό. Είπα και χθες, φαντάζομαι ότι το ακούσατε, ότι είμαστε υπέρ των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων. Και θεωρώ ότι βρισκόμαστε σε ένα σημείο όπου πια, μετά από τόσα χρόνια κρίσης, υπάρχει η δυνατότητα λελογισμένης αύξησης του κατώτατου μισθού. Το πόσο, δεν είμαι εγώ αυτός που θα το πει, από την στιγμή που πιστεύω ότι αυτή πρέπει να είναι μια συμφωνία μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, οι οποίοι συμμετέχουν σε αυτή τη συζήτηση.
Θίξατε το ζήτημα της υπερίσχυσης των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών. Ξέρετε, δεν έχω κάποιο πρόβλημα με τις κλαδικές συμβάσεις. Αυτό το οποίο θέλω είναι να υπάρχει μία δικλείδα ασφαλείας ώστε, αν μία επιχείρηση, με τη σύμφωνη γνώμη πάντα των εργαζομένων και της εργοδοσίας -γιατί αλλιώς δεν μπορεί να υπογραφεί καμία επιχειρησιακή σύμβαση- κρίνει ότι για λόγους, ενδεχομένως, που έχουν να κάνουν με την ίδια την επιβίωση της επιχείρησης, θα πρέπει να αποκλίνουν από μία κλαδική συμφωνία, η επιχείρηση αυτό να μπορεί να το κάνει. Γιατί έχω δει αρκετές επιχειρήσεις να καταδικάζονται τελικά σε χρεοκοπία και σε απόλυση όλων των εργαζομένων επειδή ακριβώς δεν υπήρχε αυτή η δυνατότητα. Δεν είμαστε αντίθετοι επί της αρχής στην επεκτασιμότητα, υπό την προϋπόθεση πάντα ότι υπάρχει αντιπροσωπευτικότητα σε αυτούς οι οποίοι υπογράφουν τις ίδιες τις κλαδικές ή τις ομοιοεπαγγελματικές συμφωνίες. Να ξέρουμε δηλαδή ότι πραγματικά αντιπροσωπεύουν το 50% της εργατικής δύναμης.
Έχω μιλήσει πολλές φορές για την ανάγκη εφαρμογής της εργατικής νομοθεσίας. Έχω ξεκαθαρίσει ότι ο παλιός διαχωρισμός μεταξύ των κακών εργοδοτών και των καλών εργαζομένων είναι ένας διαχωρισμός που κατά την άποψή μου είναι αρκετά ξεπερασμένος. Και έχω μιλήσει ευθέως στους εργοδότες για την ανάγκη να δίνουν περισσότερα κίνητρα, αλλά να μοιράζονται και με τους εργαζόμενους το μέρισμα της επιχειρηματικής επιτυχίας. Έχω μιλήσει για φορολογικά εργαλεία τα οποία θα επιτρέπουν στους εργοδότες να μοιράζουν, παραδείγματος χάριν, δικαιώματα μετοχών στους εργαζομένους τους, ώστε να τους κάνουν συμμέτοχους σε αυτή τη μεγάλη προσπάθεια. Δεν έχω ακούσει, ας πούμε, την κυβέρνηση να λέει τίποτα για όλα αυτά. Έχω μιλήσει στο Σ.Ε.Β. για το πώς θα μπορούσαμε να δώσουμε φορολογικά κίνητρα στην εργοδοσία, ώστε να παρέχει περισσότερες παροχές στους εργαζόμενους, καλύτερη περίθαλψη, καλύτερη ασφάλιση. Είναι πολλές μεγάλες εταιρείες που θα ήθελαν να το κάνουν αυτό, αρκεί να είχαν τα σωστά κίνητρα.
Κατά συνέπεια το να παρουσιαζόμαστε εμείς με στερεότυπα τα οποία τα έχουμε ανασύρει από το χρονοντούλαπο της ιστορίας ότι είμαστε μαζί με τους καλούς ή τους κακούς εργοδότες απέναντι στους καλούς εργαζόμενους, επιτρέψτε μου ότι είναι μία τελείως ξεπερασμένη λογική. Και είναι και μία λογική η οποία δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της σημερινής αγοράς εργασίας. Ο καλός εργοδότης και η καλή επιχείρηση καθρεφτίζεται τελικά στην ευημερία των εργαζομένων. Έχουμε πολλά παραδείγματα από καλούς εργοδότες, όπως έχουμε και πολλά παραδείγματα από κακούς εργοδότες. Τους καλούς θέλω να τους επιβραβεύσω, οι κακοί θα ξέρουν την επόμενη ότι θα μας βρουν απέναντι.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Ε.Ρ.Τ.): Καλησπέρα, κύριε Πρόεδρε. Έχετε χαρακτηρίσει ως προτεραιότητά σας το ζήτημα της ασφάλειας, ωστόσο οι επικριτές σας τοποθετούν τη συγκεκριμένη ατζέντα στο πλαίσιο μίας ακροδεξιάς ρητορικής. Σας καταλογίζουν μάλιστα μία εμμονή με το συγκεκριμένο ζήτημα. Και, κυρίως από την κυβέρνηση, λένε ότι θέλετε να εγκαθιδρύσετε ένα αστυνομοκρατούμενο κράτος και ότι προσπαθείτε να ικανοποιήσετε και το πιο δεξιό ακροατήριο που έχετε μέσα στη Νέα Δημοκρατία ή στελέχη που έχετε στο κόμμα σας. Θέλω να ρωτήσω αν ο σχεδιασμός σας για την ασφάλεια ανταποκρίνεται ως λύση σε μία πραγματική ανάγκη της κοινωνίας ή απλά είναι μία άσκηση ισορροπίας με το κοινό στο κόμμα σας. Είδαμε χθες να αναφέρεστε ξανά στο νόμο Παρασκευόπουλου σχετικά με τις πρόωρες αποφυλακίσεις. Μάλιστα στο προηγούμενο διάστημα το συνδέσατε και με δικαστικές αποφάσεις που αγγίζουν το πολιτικό σκηνικό όπως αυτή του Φλώρου της Energa. Και θα ήθελα να ρωτήσω: Ποια γραμμή θεωρείτε ότι είναι σωστό να ακολουθήσετε τελικά όχι μόνο για το νόμο Παρασκευόπουλου, αλλά γενικότερα για τα ζητήματα της ασφάλειας;
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Η ασφάλεια είναι προϋπόθεση ευημερίας και τελικά προϋπόθεση Δημοκρατίας. Ανασφαλής πολίτης δεν είναι ελεύθερος. Και, όπως σας είπα και πριν, περισσότερο ανασφαλείς αισθάνονται σήμερα οι πολίτες στις φτωχότερες συνοικίες της χώρας. Άρα, η έλλειψη ασφάλειας πλήττει πρωτίστως αυτούς. Δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να θεωρείται ακροδεξιά ατζέντα το αυτονόητο. Το αυτονόητο είναι ότι δεν μπορούμε σήμερα να έχουμε ομάδες αντιεξουσιαστών που κυκλοφορούν περίπου ελεύθεροι, ενώ βεβηλώνουν δημόσια κτίρια και δεν έχουν υποστεί ουσιαστικά τις συνέπειες του νόμου. Και σίγουρα δεν καταλαβαίνω γιατί είναι ακροδεξιά ατζέντα το γεγονός ότι διαμαρτυρόμαστε για το μοναδικό φαινόμενο, ένας άνθρωπος που έχει καταδικαστεί 11 φορές ισόβια για 11 δολοφονίες και ο οποίος δεν έχει εκφράσει καμία μεταμέλεια, να τυγχάνει μιας ευνοϊκής μεταχείρισης -όχι απλά από το σωφρονιστικό σύστημα- αλλά ουσιαστικά και από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
Κάποια στιγμή θα πρέπει να καταλάβουμε ότι η τήρηση του νόμου είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να λειτουργήσει σωστά μία ατζέντα. Δεν θεωρώ, λοιπόν, ότι αυτή η ατζέντα είναι ούτε δεξιά ούτε κεντρώα, ούτε αριστερή. Ανταποκρίνεται σε ένα πραγματικό αίτημα των πολιτών. Έβλεπα τις προάλλες τα στοιχεία για τις μικροληστείες. Έχουν εκτιναχθεί. Και η πραγματικότητα, την οποία βιώνουν σήμερα οι πολίτες και στις μεγάλες πόλεις, αλλά πολλές φορές και στα απομονωμένα χωριά της επαρχίας, είναι ότι αισθάνονται ανασφαλείς. Αυτό δεν επιδέχεται, νομίζω, καμίας αμφισβήτησης. Και η πρώτη προτεραιότητα κάθε οργανωμένης Πολιτείας, κάθε κράτους, είναι να προστατεύει τη ζωή και την περιουσία των πολιτών. Και αυτό είναι ένα ζήτημα στο οποίο δεν πρόκειται να κάνω πίσω.
Για το νόμο Παρασκευόπουλου, τα έχουμε πει πολλές φορές. Έκανε τις φυλακές περιστρεφόμενη πόρτα. Βγαίνουν. Σε λίγο θα ζητάνε και ειδική άδεια για να ξαναμπούν στις φυλακές. Αυτό το οποίο έχει γίνει με το νόμο Παρασκευόπουλου είναι πραγματικά πρωτοφανές. Οριζόντιες αποφυλακίσεις ανθρώπων, χωρίς καμία απολύτως αξιολογική κρίση, πολλοί εκ των οποίων υπέπεσαν και πάλι σε νέα παραπτώματα. Ο νόμος Παρασκευόπουλου, λοιπόν, θα καταργηθεί την επόμενη μέρα.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΑΤΖΗΛΙΔΗΣ (ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ): Μετά τις χθεσινές εξαγγελίες σας, η κυβέρνηση σας κατηγόρησε ότι σκοπεύετε να γυρίσετε την χώρα στα ελλείμματα και στο Δ.Ν.Τ. Παρακαλώ για την απάντηση σας και, κυρίως, παρακαλώ να μας πείτε με ποιες συγκεκριμένες περικοπές δαπανών θα καλύψετε το κενό από τις γενναίες μειώσεις σε φόρους και εισφορές που εξαγγείλατε χθες. Αναφερθήκατε πριν, έτσι, λίγο πιο γενικά. Θα ήθελα κάτι πιο συγκεκριμένο, παρακαλώ, για τις περικοπές δαπανών.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Θα σας παραπέμψω στην ομιλία μου το 2016, όπου περιέγραψα με ακρίβεια και κοστολογημένα πεδία περικοπής δαπανών. Πρόκειται για δεσμευτικές επιλογές μας για τη συγκράτηση των δαπανών στο δημόσιο τομέα. Όμως, το ποιος επιστρέφει την χώρα στο Δ.Ν.Τ. ή ποιος μπορεί να φαντάζεται ότι θα καταλήξουμε εκεί, νομίζω ότι θα πρέπει να ρωτήσετε κάποιον άλλον και όχι εμένα. Συγκεκριμένα, τον κ. Τσίπρα, ο οποίος -όπως είπα και πριν- παραδίδει ουσιαστικά και θα παραδώσει στις επόμενες εκλογές μια χώρα η οποία καθώς φαίνεται -μακάρι, θέλω να είμαι ειλικρινής, μακάρι να διαψευστώ σε αυτό- θα είναι εκτός αγορών. Αυτή την στιγμή, η χώρα είναι εκτός αγορών. Δεν θα κουραστώ να το λέω. Είναι εκτός φθηνής χρηματοδότησης, εντός προγράμματος επιτήρησης, με αυστηρά ψηφισμένα μέτρα. Μακάρι να μπορέσουν να το αλλάξουν -το ξαναλέω- αλλά είναι εκτός αγορών. Αυτή είναι η “επιτυχία” σήμερα, της σημερινής κυβέρνησης. Και αυτό είναι κάτι το οποίο πρέπει να αντιμετωπιστεί από την επόμενη μέρα.
ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΚΑΛΟΓΗΡΟΣ (ΒΕΡΓΙΝΑ TV): Κύριε Πρόεδρε, γνωρίζετε ότι σε λίγες ημέρες στα Σκόπια θα γίνει το δημοψήφισμα. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι όλοι οι εταίροι μας και οι σύμμαχοί μας τρέχουν στην πόλη των Σκοπίων για να βοηθήσουν τον κ. Ζάεφ και να πείσουν το λαό των Σκοπίων να ψηφίσει ναι στη συμφωνία. Θα ήθελα να μου πείτε αν όλες αυτές οι παρεμβάσεις που γίνονται υπέρ του «ναι», στα Σκόπια, σας προβληματίζουν. Εάν θεωρείτε ότι αυτές οι προσπάθειες των εταίρων μας προσβάλλουν τον ελληνικό λαό που έχει αντίθετη άποψη. Και επίσης, είπατε χθες ότι ως κυβέρνηση θα ξεκινήσετε μία νέα διαπραγμάτευση με τα Σκόπια. Θα ήθελα να μας πείτε ποιο θα είναι το σημείο εκκίνησης αυτής της διαπραγμάτευσης και αν σε αυτή τη διαπραγμάτευση εσείς θα συμπεριλάβετε το θέμα της προστασίας της ελληνικής μειονότητας των Σκοπίων.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Καταλαβαίνω γιατί οι σύμμαχοί μας στο εξωτερικό, ενδιαφέρονται να έχει μία θετική κατάληξη το δημοψήφισμα, να επικυρωθεί τελικά η συμφωνία μεταξύ Ελλάδος και Σκοπίων, και τα Σκόπια να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ. Εξυπηρετούν με αυτό τον τρόπο τους δικούς τους στρατηγικούς στόχους. Με ενοχλεί, όμως, κ. Καλόγηρε, το γεγονός ότι δεν υπάρχει κατανόηση και σίγουρα δεν έχει εξηγηθεί επαρκώς από την Κυβέρνηση γιατί αυτό το ζήτημα είναι συναισθηματικά τόσο σημαντικό για όλη την Ελλάδα, όχι μόνο για τη Μακεδονία. Και επιμένω πολύ σε αυτό. Όπως σας είπα και πριν, το βασικό πρόβλημα της Συμφωνίας έγκειται στην εκχώρηση της «μακεδονικής» γλώσσας και της «μακεδονικής» ταυτότητας. Είναι η βασική αδυναμία της Συμφωνίας. Και αν η Συμφωνία δεν κυρωθεί, άρα η διαπραγμάτευση ξεκινήσει από την αρχή, ή αν για τον οποιονδήποτε λόγο -γιατί υπάρχει και αυτή η περίπτωση- η συμφωνία δεν εγκριθεί από τα Σκόπια, δεν μπορέσει να αλλάξει η γειτονική χώρα το Σύνταγμά της, αν δηλαδή παραλάβουμε μία διαπραγμάτευση η οποία θα ξεκινήσει από την αρχή, το πρώτο ζήτημα το οποίο θα θέσουμε θα είναι αυτό. Δεν μπορώ ως Πρωθυπουργός της Ελλάδος την επόμενη μέρα, εάν αυτή η διαπραγμάτευση -το τονίζω- ξεκινήσει από την αρχή, να δεχθώ «μακεδονική» γλώσσα και «μακεδονική» εθνότητα, όπως δεν το δέχθηκαν και όλοι οι προηγούμενοι Πρωθυπουργοί που διαχειρίστηκαν αυτό το πρόβλημα, πλην του κ. Τσίπρα φυσικά που την υπέγραψε.
ΝΙΚΟΛ ΔΡΟΥΓΚΑ (EURONEWS): Κύριε Πρόεδρε, το τελευταίο διάστημα έχει ανοίξει έντονα η συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης: Ποια είναι η κατάσταση τώρα και ποια είναι η Ευρώπη που θέλουμε αύριο. Εσείς συμμερίζεστε τις ανησυχίες που διατύπωσε ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο κ. Τσίπρας, στο Στρασβούργο, λέγοντας ότι θεριεύει η ακροδεξιά και ότι αυτό απειλεί την ενότητα της Ευρώπης; Και ρωτάω με δεδομένο ότι υπάρχουν κάποια στελέχη στο κόμμα σας τα οποία έχουν επανειλημμένα κατηγορηθεί για ακραίες θέσεις. Και κάτι παρενθετικό: αν θεωρείτε ότι με τη νέα ιταλική Κυβέρνηση και τον κ Σαλβίνι βρισκόμαστε στην ίδια σελίδα, ότι είστε στην ίδια πλευρά στο θέμα του προσφυγικού. Ευχαριστώ πολύ.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Ακροδεξιοί δεν υπάρχουν στη Νέα Δημοκρατία. Ο κ. Τσίπρας συγκυβερνά με τον κ. Καμμένο. Και επειδή, ξέρετε, είναι εύκολο να βάζουμε ταμπέλες, οι ταμπέλες αυτές πρέπει να έχουν και μια ουσία από πίσω τους. Σας έδωσα πριν συγκεκριμένο παράδειγμα υπουργού της σημερινής Κυβέρνησης που συμπεριφέρεται με τρόπο, κατά την άποψή μου, φασιστικό. Κατά συνέπεια ας είναι προσεκτικοί αυτοί οι οποίοι αναζητούν άλλοθι για τη δική τους αποτυχία, χαρακτηρίζοντας αυτή την παράταξη η οποία αποκατέστησε τη Δημοκρατία στη χώρα ως ακροδεξιά.
Είμαστε η μεγάλη φιλελεύθερη, λαϊκή, μετριοπαθής ελληνική Κεντροδεξιά. Και είμαι πολύ υπερήφανος που ηγούμαι ενός κόμματος το οποίο είναι ενωμένο και το οποίο έχει τη δυνατότητα την επόμενη μέρα να πετύχει κάτι που λίγα Κεντροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη μπορούν να πετύχουν. Η απειλή δεν είναι μόνο η ακροδεξιά, είναι και η ακροδεξιά, σε αυτό θα συμφωνήσω. Η βασική απειλή είναι ο λαϊκισμός και ο αυταρχισμός. Και ο λαϊκισμός και ο αυταρχισμός εκφράζονται σήμερα από ένα μεγάλο κομμάτι, αν όχι από όλη την ευρωπαϊκή ακροδεξιά, αλλά -λυπάμαι που θα το πω- όπως βλέπετε οι ομοιότητες μεταξύ των λαϊκίστικων μορφωμάτων, όταν έρχονται στην εξουσία, είναι πολλές ασχέτως του ιδεολογικού μανδύα που τα περιβάλλουν. Διότι έχουμε δει μπόλικα δείγματα αυταρχισμού. Για το λαϊκισμό της σημερινής κυβέρνησης δεν χρειάζεται να μιλήσω.
Και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος έχω τοποθετηθεί ξεκάθαρα για την ανάγκη να αποσαφηνίσουμε τη στάση μας απέναντι σε προσωπικότητες επαμφοτερίζουσες που μπορεί να θεωρούν ότι μπορούν να είναι μέσα στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, αλλά ταυτόχρονα μέσα από το λόγο και τις πράξεις τους να υιοθετούν πρακτικές που δεν συμβαδίζουν με τις αξίες της Νέας Δημοκρατίας και του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Για αυτό και ήμουν από τους πρώτους που ξεκάθαρα είπα ότι θα πρέπει να κινηθεί η διαδικασία του άρθρου 7 για την Ουγγαρία, φωτογραφίζοντας ξεκάθαρα και τον κ. Ορμπάν ως έναν πολιτικό ο οποίος ναι μεν σήμερα μπορεί να βρίσκεται μέσα το Λαϊκό Κόμμα, η συμπεριφορά του όμως δεν συμβαδίζει με τις αξίες και τις αρχές του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Και θα πρέπει σύντομα το ζήτημα αυτό να μας απασχολήσει.
Δεν έχουμε κανένα πολιτικό κοινό με τον κ. Σαλβίνι. Από εκεί και πέρα όμως, το ευρύτερο ζήτημα του πως η Ευρώπη φυλάσσει τα σύνορά μας, όπως σας είπα και πριν, είναι ένα ζήτημα που δεν αποτελεί πεδίο το οποίο απασχολεί μόνο την ακροδεξιά. Είναι ζήτημα υπαρξιακό για την Ευρώπη. Το πώς θα το κάνουμε, μπορούμε να το συζητήσουμε. Αλλά ας μην διαφωνήσουμε σε αυτή τη βασική κεντρική πολιτική προτεραιότητα για την Ευρωπαϊκή Ένωση της επόμενης μέρας.
Ad - Διαφήμιση
Ad - Διαφήμιση